Almanya’nın kapsamlı sınır kontrolü uygulaması, Schengen’in geleceği ve serbest dolaşım hakkı ile ilgili soru işaretlerini de beraberinde getirdi.
Almanya’nın kara sınırlarında kontrolleri sıkılaştırma kararı hukuken güçlü bir dayanağı olmasa da siyasi olarak önemli sonuçlar doğuruyor. AB mevzuatına göre “iç sınırlarda sınır kontrolünün yeniden uygulamaya konması, istisnai durumlarda son çare olarak uygulanmalı ve orantılılık ilkesine saygı gösterilmelidir”.
Ancak mevzuat sınır kontrolünün uygulamaya konuşmasını üye devletin bir hakkı ve ayrıcalığı olarak görüyor ve bu uygulamayı veto edebilecek herhangi bir iç mekanizma bulunmuyor.
Almanya, bu hafta yaptığı açıklamada, 2015’ten bu yana Avusturya ile ve geçen yıldan bu yana da Polonya, Çek Cumhuriyeti ve İsviçre sınırında uygulanan kara sınırı kontrolü uygulamasının önümüzdeki hafta itibarıyla Fransa, Lüksemburg, Belçika, Hollanda ve Danimarka’yı da kapsayacak şekilde genişletileceğini duyurdu.
İçişleri Bakanı Nancy Faeser, bu hamle ile göçü frenleyeceğini ve terörizm ve ciddi suçlara karşı akut tehlikelere karşı koruma sağlayacağını belirtti.
Prensipte acil ve istisnai durumlarda, iç güvenlik tehditleri neticesinde genellikle terör saldırıları, büyük spor etkinlikleri ve salgın sırasında uygulanan sınır kontrolleri, aşırı sağın siyasi baskıları neticesinde nedenler somutlaşmadan veya yeterince spesifik olmadan da daha zayıf argümanlarla uygulamaya konulmaya başlandı.
Almanya’nın dışında Avusturya, Slovenya, İtalya, Norveç, Danimarka, İsveç ve Fransa da, Ukrayna, Rusya savaşı, artan espiyonaj tehdidi, İsrail-Gazze savaşı, terör tehdidi, olimpiyat oyunları gibi sebeplerle değişen kapsamlarda sınır kontrolleri uygulayan ülkeler arasında yer alıyorlar.
Şu an aktif olarak uygulanan kontrolleri bu linkten inceleyebilirsiniz.
